Esas No: 2021/5611
Karar No: 2022/16935
Karar Tarihi: 17.10.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5611 Esas 2022/16935 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/5611 E. , 2022/16935 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak, tebligat işlemlerinin usulüne uygun yapılmadığı gerekçesiyle karar temyiz edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildi. Mahkeme kararında, Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 madde hükümlerine vurgu yapıldı. Kanuna göre, tebligat önce bilinen en son adrese yapılmalıdır. Ancak tebligat bila tebliğ iade edilirse, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilir ve bu adrese tebligat yapılır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, temyiz dışı sanık ...’ın yokluğunda verilen hükmün, sanığın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adresine MERNİS şerhi yazılarak yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın temyiz dışı sanık ...’a usulüne uygun olarak (Öncelikle sanığın son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğiyle, tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.