Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5674 Esas 2022/16932 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçundan sanığı mahkum etmiştir. Ancak mahkemenin karar verirken sanığın son bilinen adrese tebligat yapılmış olmasına rağmen, tebligatın yapılamaması durumunda kayıtlı adresin de kontrol edilerek tebligatın yapılması gerektiği yasal düzenlemelerini göz ardı ettiği tespit edilmiştir. Bu nedenle kararın kanunlara uygun olarak tebliğ edilmediği gerekçesiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi: Bilinen en son adres tebligata elverişli olmadığında veya tebligat yapılamadığında, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.
- Tebligat Kanunu'nun 21/1 ve 21/2. maddeleri: Tebligatın öncelikle bilinen en son adrese yapılması gerektiği belirtilir. Ancak bila tebliğ iade edilmesi söz konusu olduğunda, adres kayıt sistemi bilgisi dikkate alınarak tebligatın bu adrese yapılması gerekmektedir.
- Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi: Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemi bilgisi doğrultusunda yapılmalıdır. Tebligat mümkün olmayacaksa yine aynı adrese yapılması gerekir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ...'nın yokluğunda verilen hükmün, katılanın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adresine MERNİS şerhi yazılarak yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak (Öncelikle katılanın son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğiyle, tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.