Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2975 Esas 2022/17025 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemleri incelendiğinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararlarının dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Ancak sanığın geçmişte hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen cezaların kesinleşmesinin ardından eski hale iadesi ve temyiz talebinde bulunması nedeniyle, hükümlerin tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydındaki silahla tehdit suçuna ilişkin cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında verilen hükümler düzeltilerek onanmış, diğer sanık hakkında ise hükümlerin düzeltilmeden bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 58/6. maddesi, 143. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi, CMK'nın 223/8. maddesi, 64/1 maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin 17/07/2014 tarihli ve 2013/350 E., 2014/519 K. sayılı ilamı ile hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen cezaların temyiz edilmeden kesinleşmesinden sonra eski hale iade ve temyiz talebinde bulunulması sebebiyle hükümlerin 26/09/2019 tarihinde kesinleştiği, bu tarihin ise yargılamaya suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2011 tarihli 2010/270 E., 2011/36 K. sayılı ilamında yer alan silahla tehdit suçuna ilişkin 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2011 tarihli 2010/270 E., 2011/36 K. sayılı ilamında yer alan silahla tehdit suçuna ilişkin 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında hırsızlık, sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre sanık ... bakımından sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanık ...’un karar tarihinden sonra, 09/06/2020 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, TCK’nın 64/1 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık ... hakkında atılı hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle artırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca, (1/2) oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, (1/3) oranında artırım yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
2- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin 17/07/2014 tarihli ve 2013/350 E., 2014/519 K. sayılı ilamı ile hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen cezaların temyiz edilmeden kesinleşmesinden sonra eski hale iade ve temyiz talebinde bulunulması sebebiyle hükümlerin 26/09/2019 tarihinde kesinleştiği, bu tarihin ise yargılamaya suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2011 tarihli 2010/270 E., 2011/36 K. sayılı ilamında yer alan silahla tehdit suçuna ilişkin 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... bakımından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.