Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5173 Esas 2022/17051 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen kararda, TCK'nın 142. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı dikkate alınarak zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak sanığın savunma hakkının kısıtlanması sonucu hüküm BOZULMUŞTUR. Ayrıca konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde ise, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması ile ilgili 7242 sayılı Kanunun 10. maddesindeki değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) 53. madde
- 7242 sayılı Kanun, 10. madde
- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) 150/3. madde
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1. ve 289/1-e. maddeleri

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunduğundan, aynı Kanun’un 188/1. ve 289/1-e. maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.