Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2991 Esas 2022/16945 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmü incelendi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları uygulandı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi. Ancak, suçun uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle uzlaştırma işlemi yapılması ve sanıkların hukuki durumunun bu sonuca göre değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Ayrıca, sanık ...'un adli sicil kaydındaki hırsızlık suçuna ilişkin kararın temyiz incelemesinde bozulduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden hüküm verildiği belirtildi ve bu nedenle hükümlerin bozulması kararı verildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- TCK'nın 141/1. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak,
1. 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Sanık ...’un adli sicil kaydında yer alan Tarsus 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/471 Esas – 2011/330 Karar sayılı, 09.05.2011 tarihli ilamındaki hırsızlık suçundan verilen ve 04.07.2013 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alındığı belirtilmiş ise de, belirtilen ilamdaki hırsızlık suçundan verilen kararın temyiz incelemesinde bozulmasına karar verildiği ve incelemeye konu dosyadaki suç tarihinden sonra kesinleştiği, aynı ilamda iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının 04.07.2013 tarihinde kesinleştiği ve bu mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.