Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3799 Esas 2022/17148 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ve temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın ikamet adresi konusunda çelişkili beyanları bulunmuştur ve hüküm kararı sanığın tebligat edildiği evde bulunmadığı için komşusuna teslim edilmiştir. Mahalle muhtarına teslim edilen gerekçeli karar, sanığın geçici olarak il dışına çıktığını beyan eden annesi tarafından usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Sanığın temyiz istemi bir haftalık yasal süre sonrasında reddedilmiştir. 1412 sayılı CMUK’un 310/1-2. maddesi gereği bu kararın temyiz edildikten sonra kabul edilmesi mümkün değildir. Bu nedenle, temyiz itirazları reddedilmiş ve karar onanmıştır.
1412 Sayılı CMUK’un 310/1-2. maddesi: Bu maddeye göre, verilen mahkeme kararı temyiz edilebilir. Ancak, temyiz incelemesi için belirli bir yasal süre vardır ve bu süre sonunda temyiz talebi kabul edilmez.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyizin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın kollukta ve C.Savcılığında alınan beyanlarında “ İlyasköy mahallesi Şumnu sokak no:10/1 İlkadım /Samsun ” adresinde oturduğunu bildirdiği,talimat mahkemesince alınan savunmasında ise ikamet adresini bilmediğini beyan ettiği,yokluğunda verilen kararın ilk olarak sanığın kollukta ve C.Savcılığında bildirdiği adrese gönderildiği,belirtilen adresten sanığın ayrıldığının komşusu tarafından belirtilmesi üzerine tebligatın mahalle muhtarına teslim edildiği,sonrasında ise gerekçeli kararın sanığın MERNİS adresinde geçici olarak il dışına çıktığını beyan eden aynı konutta oturan ehil ve reşit annesi imzasına usulüne uygun olarak tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında tebligatın geçerli bir tebliğ işlemi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen ve 27/10/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen 17/09/2014 tarih, 2014/66 esas ve 2014/267 karar sayılı hükmü 1412 sayılı CMUK’un 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra temyiz eden sanığın temyiz isteminin reddine dair 25/07/2016 günlü, 2014/66 esas ve 2014/267 karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.