Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1192 Esas 2022/17152 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakkında mala zarar verme ve yaralama suçlarından beraat, tehdit suçundan ise mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz sonucunda, mala zarar verme ve yaralama suçlarından verilen beraat hükümleri itiraz edilemez bulunarak, tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazı değerlendirilmiştir. Ancak, CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, suçun uzlaşma kapsamına alındığından dolayı uzlaştırma işlemi yapılması gerekir. Hükümün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına ilişkin nesnel ve öznel koşulların gösterilmesi gerektiği, suç tarihi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanabileceği belirtilmiştir. Kısa süreli olan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanma hakkı bulunduğu ifade edilmiştir.
5271 sayılı CMK’nın;
- 237/2 maddesi: Müşteki sanığın hükmü temyize hakkı bulunduğu ve hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyduğu takdirde davaya katılmasına karar verilmesine olanak sağlar.
- 253. maddesi: Uz

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama, tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
04/12/2015 tarihli oturumda ... hakkında şikayetçi olduğunu bildiren ve katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar görmüş bulunan müşteki sanık ...’ye davaya katılmak isteyip istemediğinin sorulmadığı, ancak 5271 sayılı CMK’nın 260/1.madde ve fıkrası uyarınca müşteki sanık ...’nin hükmü temyize hakkı bulunduğu ve hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyduğu nazara alınarak 5271 sayılı CMK'nın 237/2 maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
I-Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme ve yaralama suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre, temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Katılan sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 106/1-1.cümlesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması
2-Sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, CMK’nın 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, 5271 sayılı CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasa’nın 72. maddesiyle “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, sanığın adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, suç tarihi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına engel teşkil etmediği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının a ve c bentlerinde gösterilen nesnel (objektif) koşulların gerçekleştiği ve sanık hakkında '' cezanın ertelenmesi halinde tekrar suç işlemeyeceği hususunda kanaat oluştuğu'' gerekçesiyle hakkında verilen cezanın TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği halde sanık hakkında CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken “ sanığın daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu görülmekle ” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 49/2. maddesi hükmü uyarınca kısa süreli olduğu ve aynı Kanun'un 53/4. maddesi gereğince "Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmünün uygulanamayacağı" öngörüldüğünden, kısa süreli olan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ...’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.