Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3774 Esas 2022/17158 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükmü içermektedir. Kararda, önceki hükümlülüklerden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Tekerrür sebebiyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, en ağır cezadan fazla olamayacağına dikkat çekilmiştir. Ayrıca, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu ifade edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilebileceği ifade edilmiştir. Karar oybirliğiyle onanmıştır.
Detaylı bilgi için ilgili kanun maddeleri:
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi: Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Cezadan sonra hak yoksunluğunu da gerektiren bazı yaptırımların uygulanacağına dair düzenlemeler içerir.
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi: İnfaz aşamasında, hak yoksunluklarına ilişkin yapılan değişiklikleri içerir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 E., 2013/18 K. sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında sanığın mükerrirliğine esas alınan ilamın hükümde gösterilmemesi bozma sebebi olarak kabul edilmemiş;5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.