Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5618 Esas 2022/17183 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanığın hırsızlık suçundan mahkum edilmesindeki hatalar sebebiyle hüküm bozulmuş ve sanık hakkında Yenihisar 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin erteli hapis cezası kararının tekerrüre esas alınmasına hükmedilmiştir. Ayrıca, yargılama giderlerinin eşit olarak sanıklara yüklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararından ve infaz aşamasında gözetilmesi gereken 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesinden bahsedilmiştir. Sanığın kazanılmış hakkı korunarak, koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın belirlenmesi için Söke 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nin adli para cezası kararı esas alınmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 53 ve 142/1-b, 51 maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'nın 321, 322 ve 326/son maddeleri ile 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanık hakkında kurulan hükümde, daha ağır cezayı içeren Yenihisar 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 02.04.2012 tarih ve 2010/577 E 2012/125 K sayılı 27.04.2012 tarihinde kesinleşen erteli hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerekirken, Söke 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16.03.2015 tarih ve 2015/58 E 2015/208 K sayılı 06.04.2015 tarihli hapis cezasından çevrili adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararının mükerrirliğe esas alınması,
2) Sanık ... ile temyiz dışı sanık ...’ün sarfına neden olduğu yargılama giderinin ayrı ayrı, birlikte sarfına neden oldukları yargılama giderinin ise eşit olarak sanıklara yükletilmesi gerekirken, “37,10 TL olan yargılama giderinin adı geçen sanıklardan eşit olarak tahsiline” şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “sanık hakkında Yenihisar 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 02.04.2012 tarihli 2010/577 E 2012/125 K sayılı kararına konu hırsızlık suçundan TCK’nın 142/1-b, 51 maddeleri uyarınca hükmedilen erteli 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetinin mükerrirliğe esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Söke 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16.03.2015 tarihli 2015/58 E 2015/208 K sayılı kararına konu hapis cezasından çevrili 3.000,00 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine” ve “ sarfına neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı, birlikte sarfına neden oldukları yargılama giderinin ise eşit olarak sanık ... ile temyiz dışı sanık ...’e yükletilmesine karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verilmiştir.