Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3970 Esas 2022/17180 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık İnan Yalçınkaya'nın bir iş yerine girerek hırsızlık yapması sonucu 40 TL, altın yüzük, sigara ve çikolata çaldığı tespit edilmiştir. Tanıkların ve katılanın beyanları ve dosya kapsamından suçların sanık tarafından işlendiği doğrulanmıştır. Mahkeme, sanığın maddi gerçekleri çarpıtmak için çelişkili savunmalar yaptığını belirterek mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, mahkeme kararı kısmen bozulmuştur çünkü suç tarihi hakkında yanlış bir değerlendirme yapılarak fazla ceza verilmiştir. Temyiz itirazları kabul edilerek kararın bozulması kararlaştırılmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143 ve 116/4 maddelerinin uygulanıp uygulanmadığı da yeniden değerlendirilmelidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ...’un... isimli iş yerine girilerek 40,00 TL, 8 paket Parliament marka sigara, üzerinde altın işlemeli yazı bulunan baba yadigarı altın yüzüğü ile iki paket çikolatasının çalınması şeklinde gerçekleşen olayda, dosyada kollukta bilgisi alınan İnan Yalçınkaya ile tanıklar ..., ..., ...’ın aşamalar’da “ ...’ın olaydan 3-4 gün sonra ...’nin işlettiği kafeye gelerek elinde bulunan yüzüğü satmak istediğini”( tanık ...’ın aşamalardaki ifadeleri ile sanığın satmaya çalıştığı yüzüğün üzerinde Osmanlı tuğrası gibi yazı bulunmakta, tanık Hayri’nin aşamalardaki ifadesine göre de sanık, ...’nin işlettiği kafeye geldiğinde yüzük ve Parliament marka sigara satmak istiyor, tanık Hayri bunları nereden bulduğunu sanığa sorunca sanık, “ ...’un... isimli iş yerinden çaldığını” söylüyor) beyan ettikleri, sanığın 29.04.2014 tarihli kollukta alınan beyanı ile 18.06.2015 tarihinde Artvin Cumhuriyet Başsavcılığı’nda alınan ifadesinde özetle “ suçlamalarla alakası bulunmadığını suç tarihinde Kafkasör mevkinde fidanlama işinde çalıştığını ” ifade ettiği, ancak 04.11.2015 tarihli sorgusunda ise “ suçlamalarla alakası bulunmadığını, olay tarihinde Yusufeli’nde bir otoparkta çalıştığını ” savunduğu anlaşılmakla, ( sanığın savunmalarında ifade ettiği Yusufeli İlçesi ile Kafkasör mevki arasında 81,2 km’lik mesafe de göz önünde bulundurularak ) sanığın aşamalardaki çelişkili savunmaları, tanıkların ve katılanın aşamalardaki beyanları ve tüm dosya kapsamından, inceleme konusu olan suçların sanık tarafından işlendiğine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki 1 numaralı görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Katılanın kollukta “ 13.04.2014 tarihinde iş yerine 03:00 ile 04:00 saatleri arasında camdan girmek suretiyle hırsızlık olayının yaşandığını, olayı sabah fark ettiğini” beyan ettiği ancak, dosya kapsamından olayı gören kimsenin bulunmadığı anlaşılmakla katılana, “suçun 03:00 ile 04:00 saatleri arasında gerçekleştiğine ilişkin” beyanını hangi bilgiye dayanarak verdiği sorulup, katılanın bu hususta vereceği beyana ilişkin gerekli araştırmalar yapılarak sonucuna göre sanık hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 143 ve 116/4 maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden anılan suçlardan yazılı şekilde kararlar verilmesi,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde suç tarihi dikkate alındığında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca en fazla 1/3 oranında artırım yapılması gerekirken 1/2 oranında artırım yapılarak fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.