Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3774 Esas 2022/17158 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3774
Karar No: 2022/17158
Karar Tarihi: 19.10.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3774 Esas 2022/17158 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olduğu ve mükerrir olduğunun belirtildiği görülüyor. Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar konusunda önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği ifade ediliyor. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtiliyor. Karar, tüm temyiz itirazları reddedilerek onaylanıyor.
2. Ceza Dairesi         2021/3774 E.  ,  2022/17158 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 E., 2013/18 K. sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında sanığın mükerrirliğine esas alınan ilamın hükümde gösterilmemesi bozma sebebi olarak kabul edilmemiş;5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Hemen Ara