Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/8560 Esas 2022/17245 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir ve sanık savunmasında belirttiği adrese tebliğe çıkarılan gerekçeli kararın bila tebliğ iade edilmesi üzerine, yapılan tebliğ işlemi usulsüz olduğu anlaşılmıştır ancak infaz dosyasının incelemesinde kararın bizzat sanığa tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Tebligat Kanunu'nun 23/1-8, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2, Tebligat Kanunu'nun 21/2, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1, 317. maddeleri. Tebligat usulleri ve infaz süreleri hakkında detaylı bilgi veren kanun maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın savunmasında belirttiği adrese tebliğe çıkarılan gerekçeli kararın bila tebliğ iade edilmesi üzerine, merci tarafından tebligata Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülmeksizin yapılan 27/04/2014 tarihli tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşılmış ise de, infaz dosyasının incelemesinde 24/11/2014 tarihinde gerekçeli karar ve müddetnamenin bizzat sanığa tebliğ edildiği anlaşılmakla,
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun şekilde 24.11.2014 tarihinde tebliğ edilen 17.12.2013 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 18/05/2022 tarihinde temyiz eden sanığın eski hale getirme ve temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 19/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.