Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/9153 Esas 2022/17292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyizinin incelenmesinde;
Sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK'nın 152/1-a maddesindeki kamu malına zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırlarına göre, aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık dava zamanaşımının, suçun işlendiği 15/08/2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyizinin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanıkların diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık ..., talimatla alınan 13.10.2011 tarihli savunmasında duruşmalardan bağışık tutulmayı talep ettiğini beyan etmiş ise de sonradan mahkemeye sunduğu 23.01.2012 tarihli dilekçesi ile duruşmalara katılmak istediğine yönelik talepte bulunduğu ve bu durumda vareste tutulmayı talep ettiğinin kabul edilemeyeceği anlaşılmakla; UYAP kayıtlarından hüküm tarihinde Manisa T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’nin hükmün esasını oluşturan kısa kararın açıklandığı duruşmada hazır edilmeden hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 193. ve 196. maddelerine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
2- Sanık ... ile ...’nin 13.08.2009 tarihinde ... A.Ş.’ye yönelik kablo hırsızlığı suçunu işlemediği yönündeki aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksini gösterir, sanıklar ... ile ...’ın duyuma dayalı atfı cürüm niteliğindeki beyanlarından başka mahkumiyetlerine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçu işlediklerine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
3- Sanıkların 15.08.2009 tarihinde ...’ne yönelik gerçekleşen hırsızlık eylemlerine ilişkin olarak ise, gece işlendiği sabit olan hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 143. maddesine göre artırım yapıldığı halde uygulama maddesinin gösterilmemesi ve TCK’nın 143/1. maddesi gereğince artırım yapılırken, anılan maddenin suç tarihinde yürürlükte bulunan haline göre en fazla 1/3 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde yarı oranında artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
4- Kabule göre de;
a- Sanıkların 15.08.2009 tarihinde ...’ne yönelik gerçekleşen hırsızlık eylemlerine ilişkin olarak hüküm kurulurken TCK’nın 142/1-a, 143/1., 35/2. maddeleri uyarınca tayin olunan 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 2 yıl 2 ay 7 gün yerine 1 yıl 14 ay 7 gün hapis cezası olarak eksik ceza tayin edilmesi,
b- Sanıklar ... ile ...’nin 13.08.2009 tarihinde ... A.Ş.’ye yönelik gerçekleşen hırsızlık eylemlerine ilişkin olarak hüküm kurulurken TCK’nın 142/1-a, 143/1. maddeleri uyarınca tayin olunan 5 yıl 15 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 4 yıl 4 ay 15 gün yerine 3 yıl 16 ay 15 gün hapis cezası olarak eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle kısmen istem gibi BOZULMASINA, 20/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.