Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/2329 Esas 2022/17478 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 13/06/2016 tarih ve 2016/4893 E. - 2016/11071 K. sayılı bozma ilamından sonra mahkemece 06/03/2018 tarihli duruşmada bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde, mağdur sayısınca suç oluşacağı yönündeki bozma sebebine uyulmadan benzer gerekçelerle önceki gibi hüküm kurularak bozma ilamının gereğinin kısmen yerine getirilmediği anlaşılmakla; bozma ilamımızda da belirtildiği üzere;
1-Sanığın alışveriş sitelerinin veri tabanından çok sayıda kredi kartı bilgilerini elde ederek bu bilgileri kullanmak suretiyle internet ortamında alışveriş yaptıklarını ikrar etmesi karşısında, sanığın her bir alışverişte kullandıkları kredi kartı bilgilerinin ayrı ayrı kişilere ait olduğunu bildiği kabul edilerek her bir mağdura yönelik eylemin müstakilen ayrı bir suç oluşturacağı, etkin pişmanlık hükümlerinin de her bir mağdura yönelik ayrı ayrı değerlendirilmesinin gerektiği gözetilmeden sanığın 56 ayrı eyleminin zincirleme suç kapsamında kabul edilerek TCK’nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle sonuç olarak eksik ceza tayini,
2-CGK'nun 26.03.2013 tarih 2012/6-1232 Esas, 2013/106 Karar sayılı kararında da ifade edildiği gibi sanığın suçtan elde ettiği yarar sebebiyle iade veya tazmin suretiyle suçun asıl mağdurlarının ya da somut olayda zararı gideren bankanın zararlarının da giderilip giderilmediği araştırılarak etkin pişmanlık hükümlerinin her mağdur özelinde uygulama yerinin tartışılması gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde TCK’nın 168. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
3-Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümleri nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılırken, etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleştiği kabul edildiğinde, indirim oranının 1/2 oranından daha fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümlerde 56 ayrı mağdura karşı eylemlerden yukarıda belirtilen şekilde ayrı ayrı kişiselleştirme yapılmak suretiyle mahkumiyet hükümleri kurulduktan sonra, mahkemenin 06/05/2019 tarih ve 2016/571 E. - 2019/335 K. sayılı kararına yönelik aleyhe temyiz bulunmadığından kazanılmış hakka konu bu ilamdaki ceza miktarı üzerinden infazına şeklinde karar verilmek suretiyle aynı Kanun’un 326/son maddesinin gözetilmesine, 24/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.