Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5553 Esas 2022/17405 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulamasında yapılan değişiklikler dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği yönündeki Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozulmuştur.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Hak yoksunlukları
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı: TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptali
- 7242 sayılı Kanun: infaz aşamasında gözetilmesi gereken değişiklikler
- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi: Hırsızlık suçu
- 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi: TCK'nın 142. maddesinde yapılan değişiklik
- Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı: zorunlu müdafii atanması gerektiği yönündeki karar
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi: Zorunlu müdafi atanması gereken durumlar
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1 ve 289/1-e maddeleri: Savunma hakkına ilişkin düzenlemeler

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, 27.11.2014 tarihli iddianame ile sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 24.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.