Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7012 Esas 2022/17580 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet- beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi İç işleri Bakanlığının gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ederek katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu anlaşıldığından, suçtan zarar gören kurumun 5271 sayılı CMK'nın 237/2. Maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde tanımlanan kamu malına zarar verme suçları için öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 66/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, sanıkların sorgu tarihi olan 15/04/2014 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-Sanık ... hakkında kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret, görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ...'ın tekerrüre esas alınan Bilecik(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2010/218 Esas ve 2010/368 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK'nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret, görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Bilecik(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi'nin 20/10/2009 tarihli ve 2009/346 E., 2009/414 K. sayılı ilamının çocuk mahkumiyeti olduğundan tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığa ait adli sicil kaydına göre sanığın tekerrüre esas alınabilecek başka bir mahkumiyetinin olmadığı nazara alınmadan TCK’nın 58. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümler fıkralarından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.