Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6982 Esas 2022/17566 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetleri kesinleşti. Hak yoksunlukları uygulanırken, sanıkların yargılama giderlerinin belirli bir tutarın altında olduğu için Devlet Hazinesi tarafından ödenmesi kararlaştırıldı. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen ceza TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılmadığı için hükümler bozuldu. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları ve hüküm tarihine kadar yapılan sanık başına düşen yargılama gideri toplamı, CMK'nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL'den az olduğunda yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi tarafından ödenmesi kararlaştırılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin ve hüküm tarihine kadar yapılan sanık başına düşen yargılama gideri toplamı, CMK'nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL'den az olduğu halde yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan ayrı ayrı tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
I) Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanıklar ... ve ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre; iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen cezanın TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde doğrudan TCK’nın 116/4. maddesi gereğince ceza verilmesi gerekirken TCK’nın 116/2. maddesi gereğince ceza verilip TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.