Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5601 Esas 2022/17506 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 21/12/2010 tarih ve 2009/529 Esas, 2010/727 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 21/02/2011 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 11/02/2014 tarihinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle ihbarda bulunulan Büyükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 08/09/2014 tarihinde kesinleşen 2014/193 Esas ve 2014/413 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığının anlaşıldığı, ancak sanığın UYAP'tan alınan adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren başka kasıtlı suçlardan kesinleşen mahkumiyetlerinin bulunduğu ve açıklanması geri bırakılan kararın açıklama koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamında yer alan yakalama, üst arama, muhafaza altına alma ve teslim tutanağı içeriğine göre, müştekinin olay günü saat 06.50 sıralarında ikametinden çıktığı esnada evinin önünde park halinde bulunan kamyonetinin yanında beyaz renkli bir minibüs olduğunu, bir bayanın sürükleyerek bir lastiği bu araca yüklediğini gördüğünü ve kendi aracının yanına geldiğinde aracının stepnesinin yerinde olmadığını farkettiğini, bunun üzerine olay yerinden hızla uzaklaşmış olan minibüsteki şahıslar tarafından çalındığını anlayarak ihbarda bulunduğunu, konuya ilişkin araştırma yapılırken bahse konu aracın farklı bir sokakta süratli bir şekilde ilerlediği esnada dur ikazına uymayarak kaçmaya başladığı, aracın takibe alındığı ancak yakalanamadığı, daha sonra terk edilmiş halde bulunduğu ve müştekiye ait suça konu stepnenin de ele geçmediği anlaşılmakla eylemin tamamlandığı gözetilmeden yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 25.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.