Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/9205 Esas 2022/17699 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında daha önce hırsızlık suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezası verilmiş, bu karar kesinleşmiştir. Sanık, yargılamanın yenilenmesi ve infazın durdurulması talebinde bulunmuş ancak talebi reddedilmiştir. Ayrıca sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan da hüküm verilmiş ve bu karar da kesinleşmiştir. Sanık, bu suç için de yargılamanın yenilenmesi ve infazın durdurulmasını talep etmiştir ancak bu talep de reddedilmiştir. Kararda, CMK'nın 296. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi ile 5271 sayılı Kanun'un 285. maddesi hakkında açıklamalar yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Hırsızlık suçu yönünden; sanık hakkında 22/12/2016 tarihinde hırsızlık suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedildiği ve kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, sanığın 30/01/2020 tarihli dilekçesinde yargılamanın yenilenmesi ve infazın durdurulmasını talep ettiği, İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/02/2020 ve 24/06/2021 tarihli 2016/183 Esas 2016/457 Karar sayılı ek kararlarıyla talebin reddine karar verildiği, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8/1. maddesinin, "Bölge Adliye Mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2'nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 322'nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326'ncı maddeleri uygulanır. (Ek cümle: 1/7/2016-6723/33 md.) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." şeklinde düzenlendiği ve 5271 sayılı Kanunun 285 maddesi birlikte değerlendirildiğinde hükmün bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakla,
2-Konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden de; sanık hakkında aynı kararla 22/12/2016 tarihinde konut dokunulmazlığının ihlali suçundan düşme kararı verildiği ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12.Ceza Dairesi tarafından 02/04/2018 tarihli, 2017/2895 Esas, 2018/990 Karar sayılı ilam ile düşme kararı kaldırılarak 10 ay hapis cezasına hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, sanığın 30/01/2020 tarihli dilekçesinde yargılamanın yenilenmesi ve infazın durdurulmasını talep ettiği, İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/02/2020 ve 24/06/2021 tarihli 2016/183 Esas 2016/457 Karar sayılı ek kararlarıyla talebin reddine karar verildiği somut olayda; CMK'nın 296.maddesindeki "Temyiz istemi, kanunî sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder." şeklindeki düzenleme karşısında konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden de ilk derece mahkemesine verilen temyiz dilekçesinin değerlendirilme yetkisinin istinafta olduğu anlaşılmakla, istinaf talebinin merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 26.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.