Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2941 Esas 2015/3482 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2941
Karar No: 2015/3482
Karar Tarihi: 05.10.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2941 Esas 2015/3482 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 13. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan cezalandırıldığı ve temyiz talebinin inceleme merciinin Yargıtay olduğu belirtiliyor. Kararda, sanığın yokluğunda hüküm verildiği, gerekçeli kararın ise sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediği için usulsüz olduğu vurgulanıyor. Temyiz itirazlarının reddedildiği ancak hak yoksunluğunun koşullu salıverilen hükümlü üzerindeki velayet ve vesayet yetkileri açısından uygulanabileceği hususunun yasaya uygun olmadığı belirtiliyor ve bu hususun düzeltilebileceği ifade ediliyor. Kanun maddeleri ise şöyle: 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 311. maddesi, 5237 sayılı yasanın 53. maddesi.
21. Ceza Dairesi         2015/2941 E.  ,  2015/3482 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 11 - 2012/39527
    MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 13. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 03/03/2009
    NUMARASI : 2007/92 (E) ve 2009/280 (K)
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

    5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu cihetle; sanığın yokluğunda hükmün verildiği, gerekçeli kararın ise daha önceden usulüne uygun tebligat yapılmamış olan sanığın adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edilmesi usulsüz olduğundan temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
    Ancak:
    5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle eleştiriler dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara