Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/8890 Esas 2022/17755 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarının işlendiğine hükmetti. Ancak, hırsızlık suçuyla ilgili olarak müşteki tarafından eşyaların ne olduğu ve değerinin belirlenmediği ve bu nedenle suçun TCK'nın 145. maddesi uyarınca mı değerlendirileceği konusunda eksiklik olduğu tespit edildi. Ayrıca, mahkemenin tekerrür hükümlerini uygulaması nedeniyle sanığın kazanılmış haklarının gözetilmediği de belirtildi. Bu nedenlerle, hükümler bozuldu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararıyla bazı bölümleri iptal edildi. 15.04.2020'da yayımlanan 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 53. madde yeniden düzenlendi ve infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Hırsızlık suçu yönünden, müştekinin aşamalardaki beyanlarında kendisine ait eşofman takımı ve yiyecek malzemelerinin değer tespitinin yapılmadığının anlaşılması karşısında; hırsızlığa konu eşyaların neler olduğu ve değeri müştekiden sorulmak ve suç tarihi itibariyle değer tespiti yaptırılmak suretiyle TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Bozma öncesi yapılan yargılamada, sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik aleyhe temyiz olmadığı, tekerrür hükümlerinin de uygulanmadığı, ancak mahkemenin 09.03.2021 tarihli kararında sanık hakkında kurulan hükümlerde tekerrür uygulaması neticesinde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 27/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.