Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4497 Esas 2022/17792 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet ve beraat kararlarını incelemiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olan sanıkların cezalarına yapılan değişiklikten sonra infaz aşamasında da yararlanabileceği belirtilmiştir. Sanıklar hakkında verilen mala zarar verme suçu kararına ise doğrudan hükmolunan adli para cezası nedeniyle temyiz mümkün değildir. Kanun maddeleri olarak; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. madde ve TCK’nın 53. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 67/2-d maddesi gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL. dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ..., sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanıklar ..., ..., ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 67/2-d maddesi uyarınca, sanıklar ..., ... ve ... hakkında mahkumiyet kararının verildiği 12/05/2016 tarihinde, sanık ... yönünden de zamanaşımı süresinin kesildiği anlaşılmakla, bu hususta tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Mahkumiyet hükümleri yönünden 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 27.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.