Esas No: 2022/6022
Karar No: 2022/17718
Karar Tarihi: 27.10.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6022 Esas 2022/17718 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2022/6022 E. , 2022/17718 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyizinin incelenmesinde;
Sanıkların eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı ve teşebbüs aşamasında kalan suçlarda etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla; oluş ve dosya içeriğine uygun olan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyizinin incelenmesinde;
Sanıkların eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı ve teşebbüs aşamasında kalan suçlarda etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla; oluş ve dosya içeriğine uygun olan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına konu olan ve tekerrüre esas alınan Tavşanlı Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/262 esas, 2010/340 karar sayılı ilamıyla sanık hakkında suçluyu övme suçundan doğrudan verilen 500 TL adli para cezasının hüküm tarihinde miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK'nın 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanun'un 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı, ancak sanığa ait adli sicil kaydındaki TCK’nın 141/1. maddesi gereğince verilmiş 10 ay hapis cezasını içeren Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 20/06/2010 infaz tarihli ve 2008/311 Esas – 2009/80 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükmünün uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “Sanık ... hakkında Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 20/06/2010 infaz tarihli ve 2008/311 Esas – 2009/80 Karar sayılı ilamı ile TCK’nın 141/1. maddesi gereğince verilmiş 10 ay hapis cezasını içeren mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesine, ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Tavşanlı Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/262 esas, 2010/340 karar sayılı kararındaki ceza süresine göre belirlenmesine karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.