Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4050 Esas 2022/17902 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından beraat ettiği bir ceza davasına ilişkin kararın incelenmesi sonucunda, tebligat yapılmadan verilen kararın usule aykırı olduğu ve tebligatın yapılmayan sanığın son bilinen adresi olan MERNİS adresine doğrudan yapılmasının geçersiz olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, usulüne uygun tebligat yapılması için gerekli işlemlerin gerçekleştirilip kararın sanığa tebliğ edilmesi gerektiği karara bağlanmıştır. Kararda, tebligat işlemlerinin yapılmasında uygulanacak kanun maddeleri de belirtilmiştir. Buna göre, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi, 21/1. ve 21/2. maddeleri, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi karara temel oluşturmaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanık ...’nin yokluğunda verilen kararın sanığın bilinen son adresi ve aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile tebliğe çıkarılarak, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince muhtara yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığa usulüne uygun olarak (cezaevinde ise cezaevi adresinde okunup anlatılmak suretiyle bizzat kendisine, cezaevinde olmaması halinde son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) gerekçeli kararın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin tebliğ edilerek, sunması halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 31/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.