Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2801 Esas 2022/17981 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararını incelerken, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesine atıfta bulunarak, tebligatın iki aşamada yapıldığını ve önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligatın çıkarılması gerektiğini belirtti. Eğer bu tebligat bila tebliğ iade edilirse, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilecektir. Kararda, mahkemenin tebliğ işleminin tamamlanması için şerh düşülmesi gerektiği vurgulanarak, katılana usulüne uygun şekilde tebliğ yapılması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesine karar verildi.
10/2. maddenin açıklamaları:
Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.
21/1. maddenin açıklamaları:
Normal tebligat, tebliğ belgesinin muhatabın eline verildiği veya evinde veya işyerinde bırakıldığı tarihten başlayarak tebliğ tarihinden itibaren yedi iş günü içinde yapılır.
21/2. maddenin açıklamaları:
Adres kayıt sisteminde kayıtlı yerleşim yeri adresi bilinen en son adres olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın bu adrese yapılması gereklidir.
23/1-8 maddeleri ve 16/2. madde hükümleri:
Tebligat yapılırken, tebliğ belgesi, tebligatın muhatabına ulaştığına dair imza alınarak veya tebligat yapılamaması halinde, tebligat belgesine muhatabın beyanı veya olayın özelliğine göre bir araştırma tutanağı eklenerek düzenlenir. Tebliğ belgesi, imzalı olarak veya tebligat yapılamaması hâlinde, tebliğ edilememe gerekçesini bildiren araştırma tutanağı ile birlikte tebligat yapılmayan yerin bilinen en son adresine veya adres kayıt sisteminde kayıtlı yerleşim yeri adresine yapılır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ...’nın yokluğunda verilen hükmün, katılanın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adresine MERNİS şerhi yazılarak yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak (öncelikle katılanın son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğiyle, tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 01/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.