Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7890 Esas 2022/18102 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümle ilgili olarak yapılan incelemede, verilen ceza ve yargılama sürecinde yapılan hatalar nedeniyle kararın bozulmasına karar verildiği belirtilmektedir. Kararda sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın ve suçun işlendiği zaman dilimi ile sanığın gözaltında kaldığı sürenin açıkça belirtilmemesi, hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesine rağmen ilgili kanun maddesine uygun oranda artırım yapılmaması, sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas ilamın yanlış alınması, savunma hakkının kısıtlanması gibi hatalar bulunduğu belirtilerek, bu nedenlerden dolayı hüküm bozulmuştur. Yapılacak yeni kararda ceza miktarı ve tekerrür hükümleri uygulanırken koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin belirlenmesinde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi göz önünde bulundurulacaktır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143. maddeleri, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, CMK'nın 188/1 ve 289/1-e maddeleri, 232/2-c,d. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
24/09/2020 tarihli kararın, cezaevinde bulunan sanığın SEGBİS sistemiyle yüzüne karşı tefhim edildiği anlaşılmış ise de, kararda yapılan yasa yolu bildiriminde, kararın sanığa tebliğinden itibaren 1 hafta içinde temyiz edilebileceği belirtilmek suretiyle sanığın yanıltıldığı anlaşıldığından, kararın sanığa cezaevinde 14/10/2020 tarihinde tebliği üzerine sanığın 21/10/2020 tarihinde sunduğu temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- Hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/5 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini,
3- Sanığın 24/09/2020 tarihli kısa kararın açıklandığı oturumda hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm yönünden, 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesi uyarınca tayin olunan kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini de içerdiği gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesi gereğince sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumları, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınıp, hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, aynı maddede sayılan seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, bu konuda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
4- Sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas ilamlardan, en ağırı olan Isparta Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/291 Esas ve 2008/311 Karar sayılı ve parada sahtecilik suçundan verilen 2 yıl 1 ay hapis ve 1.000,00 TL adli para cezasını içeren ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, Adana 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/897 Esas ve 2014/91 Karar sayılı ve kasten yaralama suçundan verilen 5 ay hapis cezasını içeren ilamının tekerrüre esas alınması,
5- CMK’nın 232/2-c,d. maddeleri uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman dilimi ile sanığın gözaltında kaldığı sürenin gösterilmemesi,
6- Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceği de gözetilip, kararda yargılama gideri miktarının açıkça gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde ceza miktarı yönünden ve tekerrür hükümleri uygulanırken koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin belirlenmesi yönünden 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.