Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5700 Esas 2022/18162 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, hırsızlık suçunu işlemek amacıyla rızası hilafına müştekinin iş yerine geceleyin girmekten ibaret eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinde müstakil bir suç olarak tanımlanan iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturduğu nazara alınarak sanık hakkındaki temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 116/2. maddesiyle temel ceza belirlenip daha sonra aynı Kanun maddesinin (4.) fıkrasıyla artırım yapılması, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alman Kırkağaç 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2014 tarihli ve 2014/525 E., 2014/479 K. sayılı ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Yasa'nın 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında Kırkağaç 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2014 tarihli ve 2014/525 E., 2014/479 K. sayılı ilamındaki hırsızlık suçundan verilmiş 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- 5237 sayılı TCK’nın 142.maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62.maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa hırsızlık suçundan yüklenen TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K., sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b- 21/08/2015 tarihli olay ve yakalama tutanağında, “Sanığın tanındığı ve özürlü raporu olduğunun bilindiğinin” belirtilmiş olması karşısında, mahkemece, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 32/1. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği hususunda uzman hekim raporu alınması gerektiği gözetilmeden suç tarihinden önce 08/01/2015 tarihinde işlediği hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin rapora dayanılarak eksik kovuşturma ile hükümler kurulması,
c-Sanığın, olayın kırmızı tişörtlü bir kişi tarafından gerçekleştirildiğinin ihbar edilmesi üzerine olay yerine giden görevlilerce, çevrede yapılan araştırmada yakalandığı, müştekinin iş yerinden çaldığını da söyleyip suça konu bozuk paraları üzerinden çıkartarak kendiliğinden rızaen görevlilere teslim ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
ç-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Kırkağaç 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2014 tarihli ve 2014/525 E., 2014/479 K. sayılı ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Yasa'nın 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 02/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.