Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9117 Esas 2020/261 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9117
Karar No: 2020/261
Karar Tarihi: 07.01.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9117 Esas 2020/261 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen kararı değerlendirdi. İlk olarak, belirli sanıkların hırsızlık sonucu mala zarar verme suçundan mahkumiyetine ilişkin temyiz talepleri reddedildi ve ceza onaylandı. Ancak, diğer bir sanık hakkındaki hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyetine yönelik temyiz talebi kabul edildi ve hükümler kısmen bozuldu. Bu kararın arkasında yatan kanunlar ise, 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesidir.
2. Ceza Dairesi         2019/9117 E.  ,  2020/261 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    1. Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
    14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ... ve sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
    2. Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenemesinde;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    3. Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenemesine gelince;
    Sanık ... hakkında 10.11.2015 tarihinde karar verilerek dosyadan el çekilmesinden sonra, sanığın öldüğünün anlaşılması nedeniyle 06.05.2016 tarihli ek karar ile verilen cezanın ölüm nedeniyle ortadan kaldırılmasına ilişkin kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
    a)UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanık ...’ın karar tarihinden önce, 08.07.2015 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    b) Hüküm tarihinde Silivri 3 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’a, duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 10.11.2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 07.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara