Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/10880 Esas 2022/18335 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın araçtan oto teybi çalma suçunda mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Ancak, aracın camının açık olup olmadığı konusunda şüphe oluşmuş ve bu durum sanık lehine yorumlanarak hırsızlık suçu işlediği kabul edilmiştir. Sanığın cezası, TCK’nın 141/1 ve 143/1 maddelerinde öngörülen cezanın üst sınırına göre hesaplanan olağanüstü zamanaşımı süresi nedeniyle zamanaşımına uğramıştır. Bu nedenle sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise TCK’nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri, CMUK’nın 322. maddesi ve CMK’nın 223/8. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki tarafından yol üzerine kapıları kilitli olarak bırakılan aracın içinden gece vakti oto teybinin çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın, aracın camının açık olduğunu savunduğunun, dosya içerisindeki görgü tespit tutanağında da aracın sol ön camının açık olduğunun, başkaca olumsuz bir duruma rastlanmadığının belirtildiğinin ve bozma üzerine bu hususta alınan beyanında müştekinin aracın camının açık olup olmadığını hatırlamadığını ifade ettiğinin anlaşılması karşısında, suça konu aracın camının kapalı olduğu konusunda oluşan şüphenin, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanık lehine yorumlanarak sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 143/1. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğunun kabulü gerektiğinden, bu kabule göre sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 143/1. maddelerinde öngörülen cezanın üst sınırına göre TCK’nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri uyarınca hesaplanan 12 yıllık olağanüstü zamanaşımının, (hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği tarih olan 10/03/2010 ile denetim süresi içerisinde suçun işlendiği tarih olan 13/12/2011 tarihleri arasında zamanaşımının durduğu da gözetilerek, oluşan 1 yıl 9 ay 3 günlük durma süresi de hesaba katıldığında) suç tarihi olan 13/11/2008 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 07/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.