Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7659 Esas 2022/18308 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet kararlarına yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...’in hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/1, 119/1-c maddelerine göre aynı Kanun'un 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi olduğu ve aynı Kanun’un 67/2-d. maddesinde belirtilen sanıklardan bir kısmı hakkında da olsa mahkûmiyet kararı verilmesi halinde dava zamanaşımının kesileceğine dair hüküm de nazara alınarak, dosya kapsamına göre, aynı eylemin diğer sanıklarından Şefir Ali Kömür hakkında, Mahkemenin 2010/148 Esas, 2011/17 Karar sayılı dava dosyasından verilen 02.02.2011 tarihli mahkumiyet kararının, sanık hakkındaki olağan dava zamanaşımı süresini kestiği, ancak mahkemenin 02.02.2011 tarihli ilk mahkumiyet kararı ile 23.06.2021 tarihli ikinci mahkumiyet kararı arasında 8 yıllık zamanaşımının geçmiş bulunduğu gözetilmeden, sanık hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
I- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarına gelince;
Sanık müdafii tarafından beraat eden sanık hakkında verilen hükümlerin yalnızca vekalet ücreti yönünden temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 168. maddesi ile Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi olanaklı bulunduğundan; “hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 4.080 TL maktu vekalet ücretinin hazineden alınarak sanığa ödenmesine” karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.