5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/1985 Esas 2015/5165 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1985
Karar No: 2015/5165
Karar Tarihi: 06.10.2015

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/1985 Esas 2015/5165 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Sanık, 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan dolayı mahkum edilmiştir. Sanık, başka bir suç işlemesi durumunda uygulanacak TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması kararı verilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun kararı gereğince, sanığın daha önce benzer suçlardan mahkum edildiği ortaya çıktığından, bu suçlar da incelenerek sanığın cezasının belirlenmesi için yeniden yargılama yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığın cezaevindeyken kendi altsoyu üzerindeki velayet ve vesayet gibi yetkilerinin kısıtlanmasının yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK’nın 58. ve 43/1. maddeleri ile 53/l-(c) maddesi hakkında açıklamalar yapılmıştır.
19. Ceza Dairesi         2015/1985 E.  ,  2015/5165 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 7 - 2011/55962
    MAHKEMESİ : İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 01/07/2010
    NUMARASI : 2007/1159 (E) ve 2010/317 (K)
    SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Adli sicil kaydında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Ceza mahkemesince 30/09/2010 tarih ve 2007/1179 Esas, 2010/381 sayılı kararı ile verilip Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığında bulunan ve İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza mahkemesince 15/12/2011 tarih ve 2008/28 Esas, 2011/642 sayılı karar ile verilip kesinleşen dava dosyalarının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
    Anılan dosyalar getirtilip incelenerek,Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığındaki dosyanın akıbeti araştırılarak, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
    2-TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara