Esas No: 2021/5770
Karar No: 2022/18443
Karar Tarihi: 08.11.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5770 Esas 2022/18443 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/5770 E. , 2022/18443 K.Özet:
Mahkeme, birlikte işlenen hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Konut dokunulmazlığının ihlali suçunda birden fazla kişi tarafından işlenmesi nedeniyle, hapis cezası TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince artırılması gerektiği göz önünde bulundurulmadı. Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmamasına karar verildi. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, bu madde kapsamında öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasının mümkün olduğuna karar verildi. Temyiz itirazları reddedilerek, hükümlerin istem gibi onaylandığı belirtildi. Kanun maddeleri: TCK'nın 119/1-c ve 58. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ve 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında tayin olunan hapis cezasının TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.