Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7435 Esas 2022/18440 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık mahkum edilmiştir. Ancak, tebligat işlemleri ile ilgili usul hatası nedeniyle karar bozulmuştur. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiştir. İlk olarak bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılır. Bu tebligat bila tebliğ iade edildiğinde, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilir ve buraya tebligat yapılır. Uzlaşma teklif formunun sanığın son bildirdiği adresten farklı adresine yapılması ve iade gelmesi nedeniyle MERNİS adresine çıkarılan tebligatın usule aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, usule uygun olarak uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu vurgulanmıştır. Kararın gerekçesi, Tebligat Kanunu'nun 21/1, 21/2, 23/1-8 maddeleri ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi ile açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, (mağdurun da uzlaştırma teklifini kabul ettiği göz önüne alınarak) uzlaşma teklif formunun sanığın son bildirdiği adresten farklı adresine yapılıp iade gelmesinden sonra MERNİS adresine çıkarılan tebligatın usule aykırı olmasından dolayı, usule uygun olarak uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.