Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5818 Esas 2022/18407 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararını inceledi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldü. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlendiği ve sanığın eylemine uyan hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı belirtilerek, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesine ihtiyaç olduğu vurgulandı. Bu nedenle, karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve CMK'nın 253. maddesi özetin sonunda detaylı ve açıklayıcı bir şekilde belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.