Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/10108 Esas 2022/18388 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 05/01/2015 tarihli iddianame ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açıldığı, mahkemece TCK’nın 116/2-4. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen ek savunma verilmek suretiyle 05/03/2015 tarihli, 2015/45 Esas - 2015/393 Karar sayılı kararı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulduğu, kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 21/10/2015 tarihli, 2015/18165 E., 2015/5906 K. sayılı kararı ile “Sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olduğu dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği” gerekçesiyle diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin bozulmasına karar verildiği; bozma üzerine mahkemece 03/02/2016 tarihli, 2015/1833 Esas - 2016/86 Karar sayılı kararı ile bozmaya uyarak hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından aynı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulduğu, bu kararın da sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yatgıtay 17. Ceza Dairesinin 14/11/2018 tarihli, 2016/13343 E., 2018/14346 K. sayılı kararı ile hırsızlık ve mala zarar suçlarından kurulan hükümlerin onanmasına, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün ise “İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olarak açılmış bir kamu davası bulunmadığı halde; birleştirme talepli kamu davası açılması sağlanıp bu dosya ile birleştirildikten sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, ek savunma ile yetinilerek anılan suçtan sanığın hükümlülüğüne karar verilmesi” gerekçesiyle bozulduğu, bunun üzerine mahkemece yapılan ihbar üzerine sanık hakkında 01/12/2019 tarihli iddianameyle dava açıldığı ve yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında 05/11/2020 tarihli karar ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında, 5235 sayılı Kanun'un 25 ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan bölge adliye mahkemelerinin, 07/11/2015 tarih ve 29525 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan karar uyarınca tüm yurtta 20/07/2016 tarihinde göreve başlaması, ilk derece mahkemesi hükmünün de 05/11/2020 tarihinde verilmesi karşısında, anılan hükmün CMK'nın 272. maddesi uyarınca istinaf kanun yoluna tabi olduğu, istinaf talebinin görevli ve yetkili bölge adliye mahkemesi tarafından incelenmesi gerektiğinden, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının istinaf talebi ile ilgili karar verilmek üzere görevli ve yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 08.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.