Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6541 Esas 2022/18583 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan verilen 5237 sayılı TCK’nın 191/2. maddesi gereğince bir sağlık kuruluşunda tedavi altına alınmasına ve hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için (Mahkemenin 29.04.2015 tarihli “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan 5237 Sayılı TCK’nın 191/2. maddesi gereğince verilen bir sağlık kuruluşunda tedavi altına alınmasına ve hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasın ilişkin kararının” sanığın itirazı üzerine, Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.07.2015 tarihli 2015/968 D.İş sayılı kararı ile kaldırıldığı da dikkate alınarak) dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
2) Sanık hakkında müştekiler ... ile ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık hakkında müşteki ...’ye yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın müşteki ...’nün minibüsünden çaldığı paranın 60,00 TL olduğunun anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun anılan ilamından sonraki dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 09.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.