Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21597 Esas 2022/18646 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, konut dokunulmazlığını ihlal etmek suçundan mahkum edildi. Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık için, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre hapis cezası çektirilmesine ve ardından denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildi. Ancak, konut dokunulmazlığını ihlal etmek suçundan TCK'nın 116/1. maddesinin uygulanması talep edilmeden sanığa ek savunma hakkı verilmeden hakkında TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılarak sanığın savunma hakkı kısıtlandı. Bu nedenle hüküm bozuldu. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararına göre, TCK'nin 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmelidir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/6-7. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi
- Türk Ceza Kanunu’nun 116/1. maddesi
- Türk Ceza Kanunu’nun 116/4. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesi
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
İddianamede konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan TCK'nın 116/1. maddesinin uygulanmasının talep edildiği gözetilmeden sanığa ek savunma hakkı verilmeden hakkında TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebepten istem gibi BOZULMASINA, 10.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.