Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/6067 Esas 2022/18659 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçundan sanığın mahkum edildiği bir dosyayı inceledi. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasına göre, tebligat yapılacak kişinin bilinen en son adresi esas alınmalı ve adres kayıt sistemindeki adres kullanılmalıdır. Dosyada katılanın bilinen son adresinin farklı olduğu ve karar tebliği işleminin usulsüz yapıldığı anlaşıldı. Bu nedenle, gerekçeli kararın öncelikle katılanın kovuşturma aşamasında bildirdiği adresine tebliğinin yapılması, yapılamaması halinde katılanın güncel MERNİS adresine tebliği ile tebligat ilmühaberi birlikte verilmesi gerektiği belirtildi. Dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderildi.
Tebligat Kanunu madde 10/2: Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.
Tebligat Kanunu madde 21/1: Tebligat, tebligat çıkarılacak kişinin adresine kendisine veya aile fertlerinden birine yapılmak suretiyle yapılır.
Tebligat Kanunu madde 21/2: Tebligat çağrısının çıkarıldığı adreste bulunamayanlara yapılan çağrılar, bilinen en son adres veya kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntemin benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekir.
İncelenen dosyada; katılan ...’ın yokluğunda verilen hükmün katılanın bilinen son adresinden farklı olan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince MERNİS şerhi ile yapıldığının ve yapılan bu karar tebliği işleminin ise usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında, gerekçeli kararın, öncelikle katılanın kovuşturma aşamasında bildirdiği adresine usulüne uygun olarak tebliğinin yapılması, bu adresine tebliğ yapılamaması halinde katılanın güncel MERNİS adresine usulüne uygun olarak tebliği ile tebligat ilmühaberi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 10/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.