Esas No: 2021/6348
Karar No: 2022/18924
Karar Tarihi: 15.11.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/6348 Esas 2022/18924 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/6348 E. , 2022/18924 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizi üzerine, mahkemenin 28/12/2015 tarihli ek kararı ile sanığın temyiz talebinin reddine karar verildiği, usulüne uygun tebligata rağmen ek kararın temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede,
I – Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ...’ın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II – Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK'nın 142/2-h ve 35. maddeleri gereğince belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun'un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında yapılan indirim sonucu 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
