Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/12607 Esas 2022/19091 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan 6 ay 20 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak sanık tarafından yapılan istinaf başvurusu sonucunda kamu davası düşürülmüş ve hüküm düzeltilerek istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Katılan vekilinin temyiz istemi sanığın kurum zararını ilgili sürede gidermediği için hakkında düşme kararı verilemeyeceği yönündedir. Dosyanın incelenmesi sonucunda sanığın hükümden sonra öldüğü anlaşılmıştır. Bu durumda 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilip verilmeyeceği değerlendirilmelidir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şu şekildedir: 5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesinin 24.11.2020 tarihli kararıyla sanığın 5237 sayılı TCK’nın 163/3, 168/5, 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezasına mahkum edilmesinin akabinde kararın sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılarak kamu davasının düşürülmesine karar verilip hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedildiği anlaşılmakla, hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek katılan vekilinin temyiz isteminin “sanığın kurum zararını ilgili sürede gidermediğinden hakkında düşme kararı verilemeyeceğine ” yönelik olduğu belirlenerek anılan sebebe ilişkin yapılan incelemede;
Elektronik ortamda UYAP - MERNİS’ten alınan nüfus kayıt örneğinde, sanığın hükümden sonra 04.12.2021 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca bu durum araştırılarak ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Yasa'nın 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 304. maddesi uyarınca dosyanın gereği için Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesi'ne bilgi için kararın bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.