Esas No: 2022/11025
Karar No: 2022/19171
Karar Tarihi: 17.11.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/11025 Esas 2022/19171 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2022/11025 E. , 2022/19171 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, kamu malına zarar verme, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında müşteki ...’a yönelik kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz istemlerinin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
Sanık hakkında kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan 5237 sayılı TCK'nın 125/1, 125/3-a-c, 125/4, 43/2. maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl 17 ay 5 gün hapis cezasından, aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken “1 yıl 12 ay 9 gün” yerine “1 yıl 14 ay 9 gün” hapis cezasına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 125/1, 125/3-a-c, 125/4, 43/2 maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl 17 ay 5 gün hapis cezasından, aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak, sanığın 1 yıl 12 ay 9 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
IV- Sanık hakkında kamu malına zarar verme ve müşteki ...'a yönelik hakaret suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hakaret suçu bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müşteki ...’a yönelik hakaret suçu bakımından; TCK'nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi nedeniyle suça konu olayda sanığın müşteki ...’a yönelik hakaret eyleminin, eski kayınpederi olan müşteki ...’a ait kahvehanenin içerisinde gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, aleniyet unsurunun ne suretle oluştuğu açıklanmadan, yetersiz gerekçe ile sanık hakkında TCK'nın 125/4. maddesinin uygulanması,
2- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, kamu malına zarar verme, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kamu davası açıldığı halde, 04.11.2015 tarihinde verilen ilk hükümde görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından hüküm kurulduğu, kamu malına zarar verme suçundan ise hüküm kurulmasının unutulduğu, mahkemenin yeniden duruşma açarak ve dava taraflarının haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu 20/01/2016 tarihinde ek karar ile yazılı şekilde duruşma açılmadan karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan (kamu malına zarar verme suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen) hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.