Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/6095 Esas 2022/19125 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü verildi. Bu hüküm üzerine yapılan temyiz istemi reddedildi. Ancak çocuğun hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları yerinde görülmedi ve dosya bozuldu. Kararda, 31/03/2011 tarihli 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gereği, doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Çocuğun suçu nedeniyle hangi kanun maddelerinden ceza verildiği belirtilmemiş, ancak hırsızlık suçunun TCK'nın 145. maddesi uyarınca değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan kurulan temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL. dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Suça sürüklenen çocuğun, müştekinin iş yerinden 50 TL. para çaldığının anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 17.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.