Esas No: 2022/8174
Karar No: 2022/19262
Karar Tarihi: 21.11.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/8174 Esas 2022/19262 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2022/8174 E. , 2022/19262 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık olayında sanığın suçlu bulunarak mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararında suçun işlendiği zaman dilimi belirtilmediği için eksiklik olarak görülmüştür. Aynı zamanda, kanun maddelerinde yapılan değişiklikler de dikkate alınarak ceza hukukuyla ilgili düzenlemelerin infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edilmiştir. Temyiz itirazları incelenen davanın bazı noktalarında yetersizlikler tespit edilmiş ve hükmün bozulması kararlaştırılmıştır.
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi: Hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler yapmaktadır.
- TCK.nun 142/1.b maddesi: Hırsızlık suçunu tanımlamaktadır.
- TCK.nun 142/2.d maddesi: Hırsızlık suçunun nitelikli halini tanımlamaktadır.
- TCK'nın 143. maddesi: Hırsızlık suçunun geceleyin işlenmesi durumunda ceza arttırımına ilişkin düzenlemeler yapmaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması mahallinde eklenmesi mümkün bir eksiklik olarak görülmüş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Sanığın, temyiz dışı sanık ... ile birlikte, sokak üzerinde park halinde bulunan ve kapıları kilitli durumdaki aracı çalmaları şeklinde meydana gelen olayda; dosya içeriğine göre aracın kapılarını tespit edilemeyen bir şekilde açmaları ve bu şekildeki sanıkların eyleminin TCK.nun 142/1.b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden ve sanıkların aracın kapısına veya kontak kilidine anahtar uydurarak veya bir alet ile açarak çaldıklarına ilişkin kanıtların neler olduğu açıklanıp tartışılmadan TCK.nun 142/2.d maddesi ile uygulama yapılması,
2. Sanık hakkında hırsızlık suçundan temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında, suçun geceleyin işlenmesi nedeniyle TCK'nın 143. maddesi uyarınca cezanın, üst sınır olan 1/3 oranında arttırılmasına karar verilirken yasal ve yeterli bir gerekçe gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.