Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4848 Esas 2022/19354 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçundan sanığı mahkum etmiştir. Ancak yapılan incelemeler sonucunda, kararın sanığa geçerli şekilde tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 29. Ceza Dairesi'nin kararı da hukuki değer taşımadığı tespit edilmiştir. Suçun zamanaşımı nedeniyle sanık hakkındaki dava düşürülmüştür. Kanunlar ise şöyledir:
- Hırsızlık suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi.
- Zamanaşımı süresi için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri.
- Yargılama süreci için 5320 sayılı Kanun ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddeleri.

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın, savunmasında bildirdiği adreste aynı konutta oturan yengesine 28/04/2009 tarihinde tebliğ edildiği, UYAP’tan yapılan incelemede gerekçeli kararın tebliğ edildiği 28/04/2009 tarihinde sanığın cezaevinde başka suçtan hükümlü olduğu, bu nedenle yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında sanığın öğrenme üzerine 01/07/2021 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu; 5235 sayılı Kanun'un 25 ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan Bölge Adliye Mahkemelerinin, 07/11/2015 tarih ve 29525 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan karar uyarınca tüm yurtta 20/07/2016 tarihinde göreve başlaması, ilk derece mahkemesi mahkumiyet hükmünün 22/12/2008 tarihinde verilmesi karşısında, anılan hükmün temyize tabi olduğu, bu nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 29. Ceza Dairesi’nin 15/06/2022 tarihli, 2021/1669 Esas – 2022/1303 Karar sayılı kararının hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 28/08/2008 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 22.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.