Tebliğname No : KYB - 2015/179535

Ödeme şartını ihlâl suçundan sanıklar F.. Y.. ve Ş.. Y.. hakkında yapılan yargılama sonucunda ceza tayinine yer olmadığına dair İstanbul 12. İcra Ceza Mahkemesinin 04/12/2014 tarihli ve 2014/366 Esas, 2014/525 Karar sayılı kararına yönelik şikâyetçi vekili tarafından yapılan itirazın kabulüne, anılan kararın kaldırılmasına ve sanıkların 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmalarına ilişkin İstanbul 13. İcra Ceza Mahkemesinin 30/12/2014 tarihli ve 2014/67 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 13/05/2015 gün ve 30904 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/05/2015 gün ve KYB. 2015-179535 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29/09/2009 tarihli ve 2009/188 esas, 2009/205 sayılı ilâmı ile Yargıtay 16. Hukuk Dairesinin 19/12/2011 tarihli ve 2011/4607 esas, 2011/9257 sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 5358 sayılı Kanunla değişik 340. maddesinde yer alan, “111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlal eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez.” şeklindeki düzenleme karşısında, somut olayda borçlu - sanık hakkında daha önceki ödeme taahhütleri nedeni ile hakkında mahkûmiyet kararı infaz edilmiş ise aynı borç ve taahhüt nedeniyle sanık hakkında tekrar mahkûmiyet karan verilemeyeceği cihetle bu yönde bir araştırma yapılmasına olanak tanınmaksızın yazılı şekilde itirazın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29/09/2009 tarih ve 2009/188-205 E. K. sayılı kararında belirtildiği üzere; borçlu sanıklar hakkında aynı borç kapsamında İstanbul 5. İcra Dairesinin 2012/24305 Esas sayılı icra dosyasındaki 26/03/2013 tarihli ödeme taahhüdü nedeni ile İstanbul 12. İcra Ceza Mahkemesinin 23/10/2014 tarih ve 2014/133 E., 2014/438 K. sayılı kararıyla verilip kesinleşen 3 aya kadar tazyik hapsi cezasının infaz edilip edilmediğinin araştırılıp sonucuna göre işlem yapılması gerektiğinden ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul 13. İcra Ceza Mahkemesinin 30/12/2014 tarihli ve 2014/67 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 10/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.