Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/8534 Esas 2015/4143 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8534
Karar No: 2015/4143
Karar Tarihi: 10.09.2015

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/8534 Esas 2015/4143 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi         2015/8534 E.  ,  2015/4143 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : KYB - 2015/192347

    İftira suçundan şüpheli E.. A.. hakkında yapılan soruşturma evresi sonucunda, İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 28/11/2014 tarihli ve 2014/159731 soruşturma, 2014/143702 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 7. Sulh Ceza Hakimliğinin 12/01/2015 tarihli ve 2015/147 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığından verilen 18/05/2015 gün ve 32229 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/06/2015 gün ve KYB.2015-192347 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
    Anılan ihbarnamede;
    5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 160. maddesinde yer alan “Cumhuriyet savcısı, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlar. Cumhuriyet savcısı, maddî gerçeğin araştırılması ve adil bir yargılamanın yapılabilmesi için, enirindeki adlî kolluk görevlileri marifetiyle, şüphelinin lehine ve aleyhine olan delilleri toplayarak muhafaza altına almakla ve şüphelinin haklarını korumakla yükümlüdür.” şeklindeki düzenleme karşısında, Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmak zorunda olduğu, şüphelinin ifadesi alınmadan, müştekinin varsa olaya ilişkin tanıkları dinlenilmeden ve her iki tarafın delilleri toplanmaksızın, eksik soruşturmaya dayalı kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karar verildiği dikkate alındığında, ortada 5271 sayılı Kanun’a uygun bir soruşturmanın bulunmadığı bir durumda, anılan Kanun’un 160. maddesi ve diğer maddeleri uyarınca soruşturma yapılmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
    Hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu"nun 14.maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19/01/2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, kanun yararına bozma istemine konu karar TCK’nın 267. maddesinde düzenlenen iftira suçuna ilişkin olup inceleme görevi Yargıtay Yüksek 16. Ceza Dairesine ait bulunduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan daireye GÖNDERİLMESİNE, 10/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara