5464 sayılı Yasaya aykırılık - Özel belgede sahtecilik - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1209 Esas 2015/3148 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1209
Karar No: 2015/3148
Karar Tarihi: 17.09.2015

5464 sayılı Yasaya aykırılık - Özel belgede sahtecilik - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1209 Esas 2015/3148 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, suçlardan en ağır olanın belirlenmesinde hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin davayı daha ağır kabul etmeli, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suçun daha ağır olduğuna karar verildiğini belirtiyor. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezalarının da her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınması gerektiği ifade ediliyor.
İncelenen dosya içeriğinde, iddianamede yer alan nitelikli dolandırıcılık suçunun cezasının 5237 sayılı TCK'nın 158/1-j-son maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis, 5464 sayılı Banka ve Kredi Kartları Kanunu'nun 37/2. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis, resmi belgede sahtecilik suçunun ise aynı Kanunun 204/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu belirtiliyor.
Kanunlar hakkında detaylı bilgi vermek gerekirse, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, Türkiye'de uygulanan ve suçların ne aşamada olduğunu, nasıl yaptığını açıklayan bir Kanun'dur. 5464 sayılı Banka ve Kredi Kartları Kanunu ise banka ve kredi kartlarına yönelik suçları düzenlemektedir.
21. Ceza Dairesi         2015/1209 E.  ,  2015/3148 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 7 - 2013/61303
    MAHKEMESİ : Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 12/10/2010
    NUMARASI : 2008/56 (E) ve 2010/306 (K)
    SUÇ : 5464 sayılı Yasaya aykırılık, Özel belgede sahtecilik, Resmi belgede sahtecilik

    Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
    Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
    İncelenen dosya içeriğine göre;
    Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen “nitelikli dolandırıcılık” suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nun 158/1-j-son maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; suç tarihinden sonra 01/03/2006 tarihinde resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5464 sayılı Banka ve Kredi Kartları Kanununun 37/2. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis; resmi belgede sahtecilik suçunun cezası ise aynı Kanunun 204/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
    İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 17.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara