Tebliğname No : 7 - 2012/31928
MAHKEMESİ : Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/10/2011
NUMARASI : 2011/336 (E) ve 2011/493 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki M.. C.. vekilinin 02/09/2010 havale tarihli şikayet dilekçesi üzerine mahkemeden alınan arama kararı ile sanıklardan E.. Ş..’nun işlettiği M.. isimli bilgisayar satış ve servis hizmeti verilen işyerinde yapılan arama sonucunda bulanan ve bir tanesi sanık A.. K..’ye ait olan iki adet laptop içeriğinde, müşteki şirketin hak sahibi olduğunu iddia ettiği Microsoft Windows 7 Ultimate işletim sistemi ile Microsoft Office Enterprise 2007 isimli programın lisanssız olarak yüklendiğinin tespit edildiği, dava konusu işletim sistemi ve programı hakkında müşteki vekillerinin 14/09/2010 tarihli dilekçeleri ekinde hak sahipliği belgelerini sunduklarını beyan ettikleri, yapılan incelemede bu hak sahipliği belgelerinin Microsoft Windows XP Professional işletim sistemi ve Microsoft Office Professional Edition 2003 isimli programa ait olduklarının anlaşıldığı, dava konusu işletim sistemi ve programa ait hak sahipliği belgelerinin yargılama aşamasında müşteki vekilinin 11/07/2011 tarihli dilekçesiyle dosyaya sunulduğu cihetle; 5846 sayılı Kanuna 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile değişik soruşturma ve kovuşturma usulünü düzenleyen 75. maddesindeki "71 ve 72. maddelerde sayılan suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılması şikayete bağlıdır. Yapılan şikayetin geçerli kabul edilebilmesi için hak sahiplerinin veya üyesi oldukları meslek birliklerinin haklarını kanıtlayan belge ve sair delilleri Cumhuriyet Başsavcılığına vermeleri gerekir. Bu belge ve sair delillerin şikayet süresi içinde Cumhuriyet Başsavcılığına verilmemesi halinde kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilir” şeklindeki düzenlemeye göre, müştekinin 6 aylık yasal şikayet süresi içerisinde dava konusu edilen materyaller yönünden hak sahibi olduklarını kanıtlayan belgeleri ibraz etmediği ve bu nedenle davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmayıp davaya katılmasına karar verilmesinin de kanun yoluna başvurma hak ve yetkisini kazandırmayacağı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak, müşteki vekilinin TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 02/07/2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Daire çoğunluğu ile aramızdaki görüş farklılığı, müşteki Microsoft firmasının şikayeti üzerine sanıklardan E.. Ş.."nun işyerinde bulunan iki ayrı bilgisayarda kullanılan bilgisayar işletim sistemi ile proğram yönünden hak sahipliğine ilişkin belgeleri süresinde sunup sunmadığına, dolayısıyla verilen beraat kararını temyize hakkı olup olmadığına ilişkindir.
Müşteki Microsoft firması vekilinin 2.9.2010 tarihli şikayeti üzerine aynı gün sanığın işyerinde yapılan aramada, 5846 sayılı Kanun"un 2. maddesine göre ilim ve edebiyat eseri sayılan
suça konu bilgisayar proğramları (işletim sistemi ve oficce proğramı) bulunmuş ve müşteki vekili 14.9.2010 havale tarihli dilekçesi ekinde hak sahipliğine ilişkin belgeleri ibraz etmiştir.
Daire çoğunluğu, dava konusu bilgisayarlarda bulunan işletim sisteminin “Microsoft Windows 7 Ultimate” ve oficce proğramının “Microsoft Office Enterprise 2007” oluğunu, soruşturma aşamasında ibraz edilen hak sahipliği belgelerinin ise “Microsoft Windows XP Professional” ve “Microsoft Office Professional Edition 2003” isimli proğramlara ait olup, suça konu proğramlara ilişkin bulunmadığından, katılanın şikayet ve temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar vermiştir.
M.. C.. dünyaca tanınan bir şirket olup suça konu proğramların hak sahibi olduğu herkesçe bilinmektedir. Ayrıca soruşturma evresinde gerek işletim sistemi gerekse office proğramına ilişkin hak sahipliği belgeleri sunulmuştur. Proğramın yıllara göre değişen versiyonlarının farklı adlandırılması bunların 5846 sayılı Kanun anlamında ayrı veya farklı eserler olduğunu göstermez. Aynı proğramın farklı versiyonları deyim yerindeyse aynı kitabın farklı baskısı gibidir. Müşteki M.. C.., adı geçen proğramların doğrudan sahibi, üreticisi olmayıp, lisans sözleşmesiyle devralan konumunda olsaydı, bu durumda hangi eser veya eserin hangi versiyonu için hak sahibi olduğu, dolayısıyla şikayet hakkı olduğu önem kazanırdı.
Ancak anılan proğramları meydana getirdiğine, ürettiğine şüphe bulunmayan ve hepsinin başında “Microsoft” ibaresi de bulunan proğramlar için hak sahibi olunduğuna ilişkin soruşturma evresinde sunulan belgeler yeterli olduğundan, katılan vekilinin temyizi gözetilerek yerel mahkeme kararının esastan incelenmesi gerektiği düşüncesiyle, daire çoğunluğunun temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına katılamıyorum.