213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2926 Esas 2015/3444 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2926
Karar No: 2015/3444
Karar Tarihi: 01.07.2015

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2926 Esas 2015/3444 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 2002 yılına ait defter ve belgelerini 2007 yılında istendiği halde ibraz etmemiş ve çalındığını ileri sürmüştür. Ancak, hırsızlık olayının işlendiği tarih olduğu belirtilen 11.11.2007 günü akşam saatlerinde sanığın aracını park ettiği evinin önünde meydana gelmiş olması, hırsızların yararlanamayacakları şeyleri çalmalarının olağan olmayacağı, araçta herhangi bir hasar olmaması ve defterlerin çalındığı hususundan bahsedilmemesi gibi faktörlere bağlı olarak, sanığın savunması kanıtlanamamıştır. Bu sebeple, suçun tüm unsurları itibariyle oluştuğu ve mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği görüşü benimsenmiştir. Kanun maddesi ise 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 13/4. maddesidir ve mücbir sebepler özellikle sayılmak kaydıyla, vergi dairesine veya bu dışındaki muhataplarına belge ve kayıtları göstermeyen veya ibraz etmeyenler hakkında ceza kuralı öngörmektedir.
19. Ceza Dairesi         2015/2926 E.  ,  2015/3444 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 11 - 2011/169127
    MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 05/07/2010
    NUMARASI : 2009/986 (E) ve 2010/1060 (K)
    SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    2002 takvim yılına ait defter ve belgelerini 30.10.2007 tarihli tebligata rağmen ibraz etmeyen sanığın, defter ve belgelerin tebligat tarihinden sonra çalındığını ileri sürerek ibrazdan kaçınmış olması, defterleri vergi dairesine götürmek için araca koyduğunu ve buradan çalındığını savunmuş ise de, hırsızlık olayının 11.11.2007 günü akşam saatlerinde sanığın aracını park ettiği evinin önünde meydana gelmiş olması, hırsızların yararlanamayacakları şeyleri çalmalarının hayatın olağan akışına uygun düşmemesi, hırsızlık olayına ilişkin 12.11.2007 tarihli olay yeri inceleme ve tespit tutanağında araçta herhangi bir hasara rastlanılmadığı ve defter ile belgelerin çalındığı hususundan bahsedilmemesi, sanığın iddia olunan hırsızlık olayının hemen akabinde verdiği ifadede, aracın kapısını açık unutmuş ya da yanlışlıkla kontak anahtarı ile açmış olabileceğini beyan etmesi bir bütün halinde değerlendirildiğinde, sanığın ibrazı istenen defter ve belgelerin çalındığına ilişkin savunmalarının kanıtlanamadığı ve 213 sayılı Kanunun 13/4. maddesindeki mücbir sebep kapsamında değerlendirilmesinin mümkün olmadığı, suçun tüm unsurları itibariyle oluşup sübuta erdiği ve mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden beraatine dair hüküm kurulması,
    Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesine aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara