213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/3062 Esas 2015/3443 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3062
Karar No: 2015/3443
Karar Tarihi: 01.07.2015

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/3062 Esas 2015/3443 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karar, Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir ve Vergi Kanunu'na aykırılık suçuyla ilgilidir. Sanık, vergi incelemesine esas olacak belgelerini bulamayınca incelemenin yapılması zorunluluğunun olmadığını savunmuştur. Ancak mahkeme, defter ve belgelerin bulunamamasının mücbir sebep olarak kabul edilemeyeceğini ve suçun unsurlarının oluştuğunu belirterek beraat kararını bozmuştur. Ayrıca, gerekçeli kararda suç tarihinin yanlış yazıldığı da tespit edilmiştir. Bozma kararının gerekçesi, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun ilgili maddeleriyle açıklanmamıştır.
19. Ceza Dairesi         2015/3062 E.  ,  2015/3443 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 11 - 2011/89247
    MAHKEMESİ : Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 30/11/2010
    NUMARASI : 2009/433 (E) ve 2010/536 (K)
    SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    1- Vergi incelemesine esas olmak üzere istenilen 2007 takvim yılına ait belgelerini bulamadığından dolayı incelemeye ibraz edemediğini savunan sanığın işyerinde vergi incelemesi yapılması zorunluluğu bulunmadığı, 213 sayılı Kanunun 139/2. maddesindeki istisnai şartların varlığının kabulü gerekeceği, defter ve belgelerin bulunamadığı, kaybolduğu ileri sürülerek ibrazından kaçınılması durumunda, Ceza Genel Kurulunun 23.11.1999 gün ve 1999/11-273/288 sayılı içtihadında açıklandığı üzere mükellefe usulüne uygun tebligat yapılmasının aranmayacağı, aynı Kanunun 253. maddesine göre ilgili bulundukları yılı takip eden yıldan başlayarak beş yıl süre ile muhafaza edilmesi mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin anılan Kanunun 13. maddesinde düzenlenen mücbir sebep kapsamında düşünülmesi mümkün olmayan nedenlerden dolayı ibraz edilmediğinin anlaşılması karşısında; yüklenen suçun unsurları itibariyle oluştuğu gözetilmeden yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
    2- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 16.02.2009 yerine 11.03.2009 olarak gösterilmesi,
    Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesine aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara